ســوره 9 : تـوبــه ( مـدنـی ـ 129 آیه دارد ـ جزء دهم ـ صفحه 187 )
( قسمــت بیست و ششــم )
حقیقـت ایمـــان
جزء د هــم صفحه 198 آیه 72 )
این سوره چون با عذاب و تهدید کافران و مشرکان آغاز شده و اعلام برائت و بیزاری از آنها را در بر دارد ، و کافران و مشرکان مشمول عفو بخشش و رحمت خداوند نیستند ، استثنائاً برخلاف تمام سوره های قرآن ، بدون بسم الله الرحمن الرحیمشروع گردیده است .
اعوذ بالله السمیع العلیم من الشیطان الرجیم
وَعَدَ اللّهُ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَ مَسَاکِنَ طَیِّبَةً
فِی جَنَّاتِ عَدْنٍ وَ رِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَکْبَرُ ذَلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ
تفسیـــر لفظـــی :
خداوند به مردان و زنان با ایمان باغ هایى وعده داده است که از زیر [درختان] آن نهرها جارى است در آن جاودانه خواهند بود و [نیز] سرا هایى پاکیزه دربهشت هاى جاودان [به آنان وعده داده است] و خشنودى خدا بزرگتر است ، این است همان کامیابى بزرگ
تفسیر ادبی و عرفانی :
آن بهشتی که خداونـــد منّـــان وعــــده داده ؛
نه یک بهشت است ؛ که بهشت هــا است ،
نه یک درجه است ؛ که درجه ها است ،
بعضی برتــــــر ، بعضی فروتـــــر !
از آن سبب که مؤمنان هم در ایمان و معرفت بر تفاوتند ،
و شک نیست که مقـــــــام معـــــرفت اولیـــــــــاء ؛
برتر از مقـــام معرفت عامــــه مؤمنان است ،
و مقام شهیدان برتر از مقام اولیاء ،
و مقــــــــام صدیقــان برتر از مقام شهیـــدان ،
و مقـــــــــام پیغمبــــران برتــر از مقـــــام صدیقـــــان ،
و مقام پیغمبران مرسل (صاحب کتاب ) برتر از دیگر پیامبران ،
و مقام پیغمبــــران اولوالعـــــزم برتر از سایر پیامبران ،
و مقــــــــــام پیـــــــــامبـــــــر خــــاتـــــم
حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و اله)
برتر از مقـــام همه ی پیامبـــــران است !
و نهایت درجه ی مؤمنان ، بدایت درجه ی اولیـــاء است ،
و درجــــــه ی مصطفــــی (ص) را نهــــایت نیست ،
و جز حـــق جـــلَّ جــلالُــــه کسی آن را نداند .
گویند بایزید بسطامی را پرسیدند :
به چه چیــــز به این مقـــــــام رسیدی ؟
گفت :
به تنی برهنــــه ، و شکمی گرسنــــه ،
به دلی پر درد ، و جانی پر حســـــــرت !
گفتند :
روا باشد کسی بی آن که پیروی راه حقیقت کند بدان مقام رسد ؟
گفت :
روا بُوَد ، اما فتـــوح وی به انــــدازه ی سفــــر وی باشد ،
و نوالـــه ی او به قـــــدر حوصله ی (اندوخته) او !
نوشته اند :
از بزرگی از درجه ی ایمان پرسیدند ،
گفت :
آدمی بباید چهل سال دوید
تا حقیقت جمــــال ایمــــان بداند ،
و راز این معنی آن است که :
پیغمبر (ص) را پیش از چهــــل سال وحی ممکن نشد !
روندگان راه را چهل سال جــــان و دل درباید باخت ،
تا بــــه حقیقـــــت ایمـــــــــــان برسنــــــــــد ،
چون به حقیقــــت ایمــــــان رسیدنــــد ،
ایشـــان را امــــروز بهشت نقــــد ،
و فردا جنّـــات عــدن باشد !
امــــروز آنان را بهشت وصــــــــــل ،
و فـــــردا بهشتِ فضــــــــل ،
امــروز بهشت عرفـــان ،
و فـــردا بهشت رضـــــوان است .
بودند دیو و دد همه سیراب و می مکید
خاتــــم ز قحط آب سلیمــان کــربــــــلا !
موضوع :
نظر (یک)