چرا دولت یارانه نقدی ثروتمندان ایران را قطع نمی‌کند؟ حتی دولت در لایحه بودجه سال 94 این بخش از قانون بودجه سال 93 را که دولت را موظف به حذف یارانه نقدی ثروتمندان کرده بود حذف نمود.

آیا دولت نمی‌داند که پرداخت یارانه به ثروتمندان خلاف عدل و اعتدال است؟ البته که می‌داند. پس چرا اینکار را نمی‌کند؟

دولت سعی کرد با تبلیغاتی که انجام داد ثروتمندان را به انصراف داوطلبانه از دریافت یارانه ترغیب کند اما آن‌ها باز هم ثبت نام کردند؟

 اما چرا ثروتمندان از دریافت یارانه نقدی انصراف ندادند؟ این سوالی است که برای اعضای دولت هم مطرح بوده است.

به نظر می‌رسد که برداشت دولت از اینکار ثروتمندان این ست که «ثروتمندان ایران گداصفت هستند». و اگر دولت این یارانه را حذف کند دولت پایگاه اصلی اجتماعی خویش را که همین ثروتمندان گداصفت هستند را از دست خواهد داد.

البته به نظر بنده هم عمده ثروتمندانی که برای دریافت یارانه ثبت نام کردند بالواقع گداصفت هم هستند.

فراموش نکنیم که آقای روحانی با نیم درصد آراء از دو مرحله‌ای شدن انتخابات ریاست جمهوری رهایی یافت. اگر انتخابات به مرحله دوم کشیده می‌شد اصولگرایان در حمایت از نامزد اصولگرا متحد می‌شدند و در این صورت به احتمال قوی نامزد اصولگرا پیروز انتخابات می‌شد.

جناح حاکم امروز بر قوه مجریه باید به فکر پیروزی در انتخابات بعدی باشد و به رای ثروتمندان نیاز دارد. لذا دولت از حذف یارانه نقدی ثروتمندان خودداری کرد هرچند قانون بر انجام آن تأکید داشت.

به عبارت دیگر دولت ده‌ها هزار میلیارد تومان از بودجه مملکت را به ثروتمندان اختصاص داد تا به پیروزی در انتخابات بعدی امیدوار‌تر باشد. این خود بزرگ‌ترین فساد ضد قانونی مالی است که در ایران اتفاق افتاده است. فسادی ده‌ها هزار میلیارد تومانی با هدف انتخاباتی!

البته فساد بزرگتری هم وجود دارد و آن یارانه پنهان سوخت است که فرآوردهای نفتی را که لیتری یک دلار برای دولت هزینه داشته است (بر اساس نفت خام بشکه ای 110 دلار) ارزان فروشی می کند در حالی که ده درصد از افراد جامعه که ثروتمندتر از دیگران هستند برداشتشان از این یارانه پنهان 30 برابر برداشت ده درصد از فقیرترین اقشار جامعه است. منتهی این فساد بزرگ که بزرگترین فساد مالی در ایران است و ابعاد نجومی دارد فسادی قانونی است. اما در این مورد هم دولت در لایحه بودجه سال 1394 هدفمندسازی را پیش بینی نکرده است و این در حالی است هزینه های دولت در شش ماه اول سال هر ماه 5 هزار میلیارد تومان بیش از درآمدهایش بوده است.

از دولتی که تعدادی از دولتمردانش ثروت های میلیاردی دارند و برخی ها هم ثروتشان به هزار میلیارد تومان رسیده است انتظار دیگری نیست.