به گزارش جهان به نقل از اعتماد، محسن رنانی اقتصاددان اصلاح‌طلب عنوان کرد: حل مشکل و توافق تنها می‌تواند شرط لازم توسعه و رونق اقتصاد ایران باشد، اما شرط کافی نیست. باید واقع‌بین بود و قبول کرد که حل مساله اتمی تنها 10 تا 20 درصد مشکلات کنونی اقتصاد را حل کند. در نتیجه این برگ برنده امروز و فردا تبدیل به برگ فشار می‌شود...تولید باید افزایش پیدا کند و نمی‌توانیم امیدی به خارج از کشور ببندیم. توقع دو برابر شدن صادرات نفت هم توقع بیجایی است و نهایتا می‌توانیم در سال دو تا سه میلیارد دلار افزایش فروش داشته باشیم. پس در کوتاه و میان‌مدت نمی‌توانیم امیدی به تغییر فروش نفت داشته باشیم. از طرفی در داخل کشور هم به‌دلیل رکود تقاضا کم است. آن زمانی‌که دولت تصمیم گرفت تا پول چاپ نکند و جلوی رکود را بگیرد انتقاد کردم و گفتم ابتدا باید مساله رکود حل شود.

حالا که تورم 15 درصد است، باید راهکاری برای تحریک اقتصاد پیدا کرد. اگر بخواهیم اقتصاد در شرایط پسا تحریمی حلقه رکود را بشکند باید راه‌حل مناسب را بیابیم زیرا دولت به تنهایی در شرایط فعلی توان این کار را ندارد...

تبلیغ می‌شود که سرمایه خارجی می‌آید. باید پرسید در 20 سال گذشته که تحریم نبودیم چه میزان سرمایه‌گذاری خارجی داشتیم؟ خارجی تنها در یک نظام شفاف حقوقی و اقتصادی سرمایه‌گذاری می‌کند. او در کشور ایران فقط در حوزه خلیج فارس سرمایه‌گذاری می‌کند نه در پروژه‌های داخلی. خارجی‌ها همیشه برای صادرات به ایران آماده‌اند. آنها همیشه آماده هجوم آوردن به درآمدهای ما بودند. پس به این راه هم نمی‌توان امیدوار بود...

به واقع نگران وضعیت پساتحریم کشور هستم. در اقتصاد ایران انواع بیماری‌های ساختاری و نهادی وجود دارد که این دولت نمی‌تواند آنها را حل کند و باید چند دولت برای رفع آن تلاش کنند...

دولت خیلی کارها را شاید نتواند به‌تنهایی انجام دهد اما می‌تواند پیکر فرتوت مدیران خود را اصلاح کند. این را قبلا در نامه‌ای برای آقای روحانی نوشتم که دولت با ژنرال‌های فرتوت کارایی نخواهد داشت. مدیران دولت ریسک‌پذیر نیستند.

البته شکی در بحران‌های به‌جا مانده از دولت قبل وجود ندارد اما باید ریسک‌ بود. متاسفانه وزرای دولت، به اندازه رییس دولت هم جسارت ریسک را ندارند.

نگرانم بعد از تحریم‌ها با یک آشفتگی بی‌نظیر در واردات روبه‌رو شویم. زیرا هر گاه که درآمد ارزی بالا رفت با آشفتگی واردات رو به‌رو شدیم و هرگاه واردات آشفته شد یک بخش یا بخش‌هایی از تولید ملی از بین رفت. دولت تاکنون هیچ بسته‌ای برای مکانیزم واردات در دوران پساتحریم ارایه نداده است. اگر برای واردات هیچ بسته‌ای نداشته باشیم، رمقی که می‌تواند به وضع اقتصاد یاری کند، از دست می‌رود. نگرانم بازار ارز مدیریت نشود.

نگرانم اسکله‌های غیرمجاز که تعداد آن اگر بیشتر از اسکله‌های مجاز نباشد، کمتر نیست، فعال شوند و شوک ارزی و تورمی ایجاد کند. باید از همین امروز به فکر این مسائل بود.