پویان و دواننـــد و غریوان به جهــــان در
در صومعــــه ی کُوهان ، در غـــار بیابان
یک سر همه محونـــد به دریـــای تحیّـــر
برخوانده به خود بر همه لاخان و لامان !
بیــدل کجــا رود ، به که گوید نیاز خویش؟
با ناکسان چگونه کنـد فاش ، راز خویش ؟
با عــــــــاقلانِ بى خبر از ســــوز عاشقى
نتــوان درى گشود ز سوز و گــداز خویش
اکنــــــون کـــه یار راه ندادم به کوى خود
مـــــا در نیـاز خویشتن و او به نــاز خویش
با او بگــــو که : گوشه چشمى ز راه مهـر
بگُشـــا دمى به سوختـه ی پاکباز خویش
مـــا عاشقیم و سوختـه ی آتش فـــــــراق
آبــــى بریز ، با کف عاشق نــــواز خویش
بیچاره ام ز درد و کسى چاره ساز نیست
لطفـــى نماى ، با نظر چاره ساز خویش
با مـوبدان بگو : ره ما و شما جــــداست
ما با ایـــاز خویش و شما با نمــاز خویش
[ دیوان امام خمینی (ره) ص 132 ]
![]()
موضوع :
95/9/8::: 8:15 عصر | توسط :
محمد تــرابـی
طول ناحیه در قالب بزرگتر از حد مجاز
نظر ( 2)