امام محمد باقر(ع)میفرمایند:
الکمال کل الکمال.التفقه فی الدین والصبر علی النائبة وتقدیر المعیشة
کمال معنوی ورشد عقلانی راسه نشانه است.اندیشه وبکاربستن فکردر راه دین وشکیبایی دربرابرمصائب واندازهنگهداشتن درمخارج زندگی.
ایاک والکسل والضجر فانهما مفتاح کل شر.
ازتنبلی وتنگ حوصلگی دوری کن.چه این دو سرآغاز هربدی است.
من کسل لم یود حقا"ومن ضجر لم یصبرعلی حق.
اشخاص تنبل ازپرداخت حقوق دیگران بازمیمانند.واشخاص تنگ حوصله دربرابرحق شکیبا نیستند.
قولواللناس احسن مماتحبون ان یقال لکم.
بکوشیدبهتراز آنچه میل دارید مردم درباره شما بگویند.شمادرباره مردم بگوئید.
ان الله یبغض اللعان السباب الطعان
خداوند اشخاصص بدزبان دشنام گوی گوشه زن رادوست ندارد.
ایاکم والخصومة فانها تفسدالقلب وتورث النفاق.
ازستیزه جویی(خصومت)برکنارباشید.زیراخصومت قلب راتباه میکندوباعث نفاق میشود.
الحیاه والایمان مقرونان فی قرن فاذا ذهب احدهماتبعه صاحبه.
شرم وایمان هردو بایک رشته پیوندشده اند.یکی از آندواز بین برود.دیگری بدنبال آن خواهد رفت.
ماشیب سیءبشیءاحسن من حلم بعلم.
هیچ دو چیزی باهم پیرنشده اند.بهترازعلم با حلم.
ان المومن اخوالمومن لایشتمه ولایحرمه ولایسیءالظن به.
مسلمان بامسلمان برادر است.مسلمان برادر خود رادشنام نمیدهد.واوراازحق خویش محروم نمیکندوباوبدگمان نیست.
علیکم بالورع والاجتهاد وصدق الحدیث واداءالامانة.
بکوشیدتادر زندگی .پارساو راستگو.وکوشاوامانت نگهدارباشید.
ماشیعتنا الامن اتقی الله واطاعه وکف الالسن عن الناس الا من حیر.
آن کس شیعه ماست که پرهیزگارومطیع خداباشدوجز سخن نیک نگوید.
اربع من کنوز البر:کتمان الحاجة.وکتمان الصدقة وکتمان الوجع وکتمان المصیبة.
ازجمله گنجینه های ارزنده چهارچیز است:پوشیدن حاجت ازدیگران.وپنهانی صدقه دادن.ودرد راآشکارنکردن.وپرده از روی گرفتاری برنداشتن.
ثلاثة من المکارم الدنیاوالاخرة:ان تعفو عمن ظلمک وتصل من قطعک وتحلم اذاجهل علیک.
سه خصلت دردوجهان موجب سرافرازی است:اول آنکه از کسیکه به تو ظلم کرده درگذری.ودیگرباکسیکهازتوبریده پیوند دوستی بنمایی.سوم هرگاه به توجسارتی شدخودداری کنی.
من لم یجعل الله من نفسه واعظا"فان مواعظ الناس لن تغنی عنه شیئا".
کسیکه از درون خودپندپذیری ندارد.اندرز دیگران برایش نتیجه ای نخواهد داشت.
افضل العبادة عفة البطن والفرج.
بهترین عبادتها پاک نفسی درباره شکم وپاکدامنی درغرائز
جنسی است.
++++++++++++++++++++++++++++++
برگرفته از کتاب چهل سخن:
استاد محمدجسین حجازی
